اندیشه و نشاط

    صبر یعنی اینکه اگر دچار مشکلی شدیم، تنبلی نکنیم و دست از تلاش برنداریم و به گونه ای عمل کنیم که برنامه ی روزمره ی زندگی مان به دلیل مشکلات دچار آشفتگی نشود؛ مثلاً جایز نیست که از درس، شغل و وظایفمان فاصله…   یکی از بهترین راه‌های استحکام خانواده‌ها، صبر زن و مرد بر سختی‌ها و مشکلات زندگی است، زن و شوهری که با مواجه شدن با کوچک‌ترین سختی و مشکل دچار یأس و ناامیدی می‌شوند و عنان صبر از کفشان می‌رود نمی‌توانند کانون خانوادگی مستحکمی داشته باشند.

    ♥♥♥ نوار محافظ پیوند زناشویی، عشق و علاقه است.♥♥♥

♣♣ صبر یعنی چه؟ وقتی می گویند صبر کنید، یعنی چه کنید؟ مثلاً اگر در مواجهه با فوت پدر می گویند صبور باشید، آیا به این معناست که گریه نکنید؟ تشییع جنازه اش نروید؟ کمتر از او یاد کنید؟ یا فقدان او را فراموش کنید؟ قطعاً مراد هیچ یک از اینها نیست. معنای صبر، یعنی این که برخی کارها را انجام ندهیم. در حقیقت صبر در هر چیزی، معنای مربوط به خود را دارد. در جایی که قرآن می گوید:«یا اَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا اِستَعِینُوا بَالصَّبرِ وَ الصَّلوَه» (بقره: 45)  صبر به معنای روزه است؛ در اینجا یعنی در مقابل گرسنگی و تشنگی صبر کن؛ و نخور و نیاشام. صبر، در معنای کلی، یعنی ترک برخی از کارها. در صبر قرار نیست کاری انجام بدهیم؛ بلکه قرار است کارهایی را انجام ندهیم. در روایات آمده است که هنگام صبر، باید سه کار انجام ندهی؛(. علل الشرائع، ج1، ص498؛ «علی علیه السلام عن رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم): علامه الصابر فی ثلاث اولها ان لا یکسل و الثانیه ان لا یضجر، و الثالثه ان لا یشکو من ربه تعالی لانه اذا کسل فقد ضیع الحق و اذا ضجر لم یؤد الشکر و اذا شکا من ربه عزوجل فقد عصاه»)

     ♣ ♣ «لایکسُل»؛ یعنی تنبلی نکن؛ بلکه برای حل مشکلت تلاش کن. برخی از ما بر این تصوریم که صبر یعنی اینکه دست روی دست بگذاریم و به انتظار بنشینیم تا مشکلمان حل شود در حالی که برعکس؛ صبر یعنی اینکه اگر دچار مشکلی شدیم، تنبلی نکنیم و دست از تلاش برنداریم و به گونه ای عمل کنیم که برنامه ی روزمره ی زندگی مان به دلیل مشکلات دچار آشفتگی نشود؛ مثلاً جایز نیست که از درس، شغل و وظایفمان فاصله بگیریم. دوم آنکه «لایضجُر»؛ یعنی دلتنگی نکن. جایز نیست که به خاطر مشکلاتمان دلتنگی کنیم و عبوس و افسرده در گوشه ای بنشینیم، البته ایراد ندارد اشک بریزیم؛ اما دستور این است که دلتنگی نکن و صبر داشته باش.

♠♠اگر زن و شوهر صبوری نکنند و این نوار را قبل از زمان مقرر باز کنند، دیگر پیوند محکم و پایداری نخواهند داشت؛ اما اگر چندین سال از زندگی مشترک آن دو بگذرد و به یکدیگر انس بگیرند (به خصوص وقتی پای فرزند اول نیز به میان بیاید) خیلی از مشکلات خانوادگی رفع می شوند. حضرت عیسی (علیه السلام) می فرماید: «شما به آنچه دوست دارید نخواهید رسید؛ مگر با صبر در برابر آنچه ناخوش می دارید» (مسکن الفؤاد، ص47؛ «انکم لا تدرکون ما تحبون الا بصبرکم علی ما تکرهون ») .

♦♦«لایشکو»؛ یعنی شکایت نکن؛ غر نزن؛ به خدا و زمین و زمان اعتراض نکن. عباراتی از قبیل «این چه همسری بود که نصیب من شد»؛ «این چه شانسی بود که من داشتم»؛ «من چه خطایی انجام داده بودم که چنین سیاه بخت شدم» همه و همه بوی شکایت می دهند. این شکایت ها همگی مخالف صبر است و این چیزی است که از آن نهی شده ایم. اگر دست از تلاش برنداشتیم، دلتنگی و شکوه هم نکردیم، آنگاه می بینیم که زمان مشکل را حل خواهد کرد.

♥♥♥صبر در روابط خانوادگی ♥♥♥

یعنی  به فکر انتقام نباش؛ تلافی نکن؛ به روی خودت نیاور؛ نگویید که با این کارها او جَری می شود؛ اصلاً در ازدواج بحث از جری شدن نیست؛ بلکه باید گذشت کرد؛ به روی خود نیاورد و چشم پوشی کرد. البته به خاطر داشته باشید که نتیجه ی چنین رفتاری از سوی شما، الزاماً به نتیجه ی زود هنگام منجر نمی شود. نگویید که یکی دو بار امتحان کردم و همسرم جری تر شد؛ این نقد ماجراست؛ اما در دراز مدت، ثمره ی شیرین آن را خواهید دید. نهالی که می نشانید، دیر به بار می نشیند، اما پُر و شیرین به بار خواهد نشست.
در واقع اگر خانم می بیند شوهرش دچار یک انحراف می شود، فرضاً در یک جریان غلطی می افتد، اول کسی که باید او را حفظ کند زن است و یا متقابلاً اولین کسی که باید زن را حفظ کند، شوهر اوست. البته حفظ کردن با محبت و زبان خوش و منطق و برخورد مدبرانه و حکیمانه حاصل می شود؛ نه با بداخلاقی و قهر و این چیزها.( مطلع عشق «توصیه های آیت الله خامنه ای در مراسم عقد خطاب به زوج هی جوان»، ص61.)

   ♣  اگر دست از تلاش برنداشتیم، دلتنگی و شکوه هم نکردیم، آنگاه می بینیم که زمان مشکل را حل خواهد کرد.♣

البته باید مصادیقی که صبر بر آنها جایز است را بشناسیم و بعد نسبت به آنها صبور باشیم. اگر همسر فردی معتاد است، زمان مشکلش را حل نمی کند؛ بلکه زمان مسئله را حادّتر می کند. صبر در مقابل همسری که اهل فحشاء است، به معنی سکوت نیست؛ و یا در مورد همسری که شراب می خورد، زمان درمان مناسبی نیست. در این مورد باید به مشاوران مطمئن یا علماء با تجربه مراجعه کرد. 
در واقع حیطه ی بحث ما مربوط به عدم توافق های اخلاقی و نقطه ضعف های عرفی است که عموماً هر فردی ممکن است به آن دچار باشد؛ مانند فردی که کم حرف است؛ تنبل است؛ زیاد غر می زند، رازدار نیست یا به آراستگی ظاهر خود توجهی ندارد. البته تحمل اینها نیز در زندگی زناشویی سنگین و سخت است؛ ولی این مشکلات در سطحی نیستند که عرف و اجتماع به حادّ بودن آنها نظر دهند و یا جامعه آنها را به عنوان فسادهای بین و محکمه پسند تلقی کند.

منبع: کتاب سرّ دلبران (عوامل آرامش بخش و نشاط آفرین در خانواده)، امیرحسین بانکی پور فرد