اندیشه و نشاط

پاسخگویی به برخی شبهات مربوط به کرونا

اطاعت از شوهر و خود داری از نافرمانی او، از وظایف اولیه ی زن است شک نیست که غرض از اطاعت زن، فرمانبرداری او از شوهر است در اموری که مخالف احکام الهی نباشد و هر آنگاه که چنین فرمان و دستوری رسد، وظیفه، تخلف و یا به صورتی فرار از آن است.زیرا در همه حال حکم خداوند متعال بر حکم بشر مقدم است.

1- پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: «اگر سجده کردن برای غیر خدا جایز بود، دستور می دادم تا زن در برابر شوهرش سجده کند.» فروع کافی، ج۵، ص۵۰۷، ح۶.

  در جایی دیگر نیز میفرمایند : «زنی نمی تواند حق خدا را ادا کند مگر این که حق شوهرش را ادا کند».

مستدرک الوسایل، ج۲، ۵۵۲. 

2- امام علی (ع) می فرمایند: «جهاد زن خوب شوهرداری است». بحارالانوار، ج۳، ص۲۵۲.

3-  پیامبر اسلام (ص) می فرمایند:«هر زنی که شوهرش را با زبانش بیازارد، خداوند هیچ کار واجب و مستحبی را از او نمی پذیرد و هیچ کار نیکش را قبول نمی کند تا وقتی که شوهرش را راضی کند»اگر چه روزها روزه بگیرد و شب ها به عبادت مشغول شود». بحارالانوار، ج۱۰۳، ص۲۴۴، ح۱۵.

4-  امام باقر (ع) می فرمایند: «برای زن هیچ شفاعتی در پیشگاه پروردگارش به اندازه ی رضایت شوهرش ثمربخش و مفیدتر نیست.» سفینه البحار، ج۱، ص۵۶۱.

5- امام صادق (ع) می فرمایند: «بهترین زنان شما (مسلمین) زنی است که خوشبو و خوش دستپخت باشد». وسایل الشیعه، ج۱۴، ص۱۵.

6-  پیامبر اکرم (ص) می فرمایند:«… زن باید خودش را برای شوهر به خوشبوترین عطرها معطر کند، و زیباترین لباسهایش را بپوشد، و به نیکوترین آرایش، برای شوهرش آرایش نماید، و پیوسته خودش را بر شوهر عرضه کند و… .» وسایل الشیعه، ج۱۴، ص۲۱۲، ح۲.

    صبر یعنی اینکه اگر دچار مشکلی شدیم، تنبلی نکنیم و دست از تلاش برنداریم و به گونه ای عمل کنیم که برنامه ی روزمره ی زندگی مان به دلیل مشکلات دچار آشفتگی نشود؛ مثلاً جایز نیست که از درس، شغل و وظایفمان فاصله…   یکی از بهترین راه‌های استحکام خانواده‌ها، صبر زن و مرد بر سختی‌ها و مشکلات زندگی است، زن و شوهری که با مواجه شدن با کوچک‌ترین سختی و مشکل دچار یأس و ناامیدی می‌شوند و عنان صبر از کفشان می‌رود نمی‌توانند کانون خانوادگی مستحکمی داشته باشند.

    ♥♥♥ نوار محافظ پیوند زناشویی، عشق و علاقه است.♥♥♥

♣♣ صبر یعنی چه؟ وقتی می گویند صبر کنید، یعنی چه کنید؟ مثلاً اگر در مواجهه با فوت پدر می گویند صبور باشید، آیا به این معناست که گریه نکنید؟ تشییع جنازه اش نروید؟ کمتر از او یاد کنید؟ یا فقدان او را فراموش کنید؟ قطعاً مراد هیچ یک از اینها نیست. معنای صبر، یعنی این که برخی کارها را انجام ندهیم. در حقیقت صبر در هر چیزی، معنای مربوط به خود را دارد. در جایی که قرآن می گوید:«یا اَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا اِستَعِینُوا بَالصَّبرِ وَ الصَّلوَه» (بقره: 45)  صبر به معنای روزه است؛ در اینجا یعنی در مقابل گرسنگی و تشنگی صبر کن؛ و نخور و نیاشام. صبر، در معنای کلی، یعنی ترک برخی از کارها. در صبر قرار نیست کاری انجام بدهیم؛ بلکه قرار است کارهایی را انجام ندهیم. در روایات آمده است که هنگام صبر، باید سه کار انجام ندهی؛(. علل الشرائع، ج1، ص498؛ «علی علیه السلام عن رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم): علامه الصابر فی ثلاث اولها ان لا یکسل و الثانیه ان لا یضجر، و الثالثه ان لا یشکو من ربه تعالی لانه اذا کسل فقد ضیع الحق و اذا ضجر لم یؤد الشکر و اذا شکا من ربه عزوجل فقد عصاه»)

     ♣ ♣ «لایکسُل»؛ یعنی تنبلی نکن؛ بلکه برای حل مشکلت تلاش کن. برخی از ما بر این تصوریم که صبر یعنی اینکه دست روی دست بگذاریم و به انتظار بنشینیم تا مشکلمان حل شود در حالی که برعکس؛ صبر یعنی اینکه اگر دچار مشکلی شدیم، تنبلی نکنیم و دست از تلاش برنداریم و به گونه ای عمل کنیم که برنامه ی روزمره ی زندگی مان به دلیل مشکلات دچار آشفتگی نشود؛ مثلاً جایز نیست که از درس، شغل و وظایفمان فاصله بگیریم. دوم آنکه «لایضجُر»؛ یعنی دلتنگی نکن. جایز نیست که به خاطر مشکلاتمان دلتنگی کنیم و عبوس و افسرده در گوشه ای بنشینیم، البته ایراد ندارد اشک بریزیم؛ اما دستور این است که دلتنگی نکن و صبر داشته باش.

♠♠اگر زن و شوهر صبوری نکنند و این نوار را قبل از زمان مقرر باز کنند، دیگر پیوند محکم و پایداری نخواهند داشت؛ اما اگر چندین سال از زندگی مشترک آن دو بگذرد و به یکدیگر انس بگیرند (به خصوص وقتی پای فرزند اول نیز به میان بیاید) خیلی از مشکلات خانوادگی رفع می شوند. حضرت عیسی (علیه السلام) می فرماید: «شما به آنچه دوست دارید نخواهید رسید؛ مگر با صبر در برابر آنچه ناخوش می دارید» (مسکن الفؤاد، ص47؛ «انکم لا تدرکون ما تحبون الا بصبرکم علی ما تکرهون ») .

♦♦«لایشکو»؛ یعنی شکایت نکن؛ غر نزن؛ به خدا و زمین و زمان اعتراض نکن. عباراتی از قبیل «این چه همسری بود که نصیب من شد»؛ «این چه شانسی بود که من داشتم»؛ «من چه خطایی انجام داده بودم که چنین سیاه بخت شدم» همه و همه بوی شکایت می دهند. این شکایت ها همگی مخالف صبر است و این چیزی است که از آن نهی شده ایم. اگر دست از تلاش برنداشتیم، دلتنگی و شکوه هم نکردیم، آنگاه می بینیم که زمان مشکل را حل خواهد کرد.

♥♥♥صبر در روابط خانوادگی ♥♥♥

یعنی  به فکر انتقام نباش؛ تلافی نکن؛ به روی خودت نیاور؛ نگویید که با این کارها او جَری می شود؛ اصلاً در ازدواج بحث از جری شدن نیست؛ بلکه باید گذشت کرد؛ به روی خود نیاورد و چشم پوشی کرد. البته به خاطر داشته باشید که نتیجه ی چنین رفتاری از سوی شما، الزاماً به نتیجه ی زود هنگام منجر نمی شود. نگویید که یکی دو بار امتحان کردم و همسرم جری تر شد؛ این نقد ماجراست؛ اما در دراز مدت، ثمره ی شیرین آن را خواهید دید. نهالی که می نشانید، دیر به بار می نشیند، اما پُر و شیرین به بار خواهد نشست.
در واقع اگر خانم می بیند شوهرش دچار یک انحراف می شود، فرضاً در یک جریان غلطی می افتد، اول کسی که باید او را حفظ کند زن است و یا متقابلاً اولین کسی که باید زن را حفظ کند، شوهر اوست. البته حفظ کردن با محبت و زبان خوش و منطق و برخورد مدبرانه و حکیمانه حاصل می شود؛ نه با بداخلاقی و قهر و این چیزها.( مطلع عشق «توصیه های آیت الله خامنه ای در مراسم عقد خطاب به زوج هی جوان»، ص61.)

   ♣  اگر دست از تلاش برنداشتیم، دلتنگی و شکوه هم نکردیم، آنگاه می بینیم که زمان مشکل را حل خواهد کرد.♣

البته باید مصادیقی که صبر بر آنها جایز است را بشناسیم و بعد نسبت به آنها صبور باشیم. اگر همسر فردی معتاد است، زمان مشکلش را حل نمی کند؛ بلکه زمان مسئله را حادّتر می کند. صبر در مقابل همسری که اهل فحشاء است، به معنی سکوت نیست؛ و یا در مورد همسری که شراب می خورد، زمان درمان مناسبی نیست. در این مورد باید به مشاوران مطمئن یا علماء با تجربه مراجعه کرد. 
در واقع حیطه ی بحث ما مربوط به عدم توافق های اخلاقی و نقطه ضعف های عرفی است که عموماً هر فردی ممکن است به آن دچار باشد؛ مانند فردی که کم حرف است؛ تنبل است؛ زیاد غر می زند، رازدار نیست یا به آراستگی ظاهر خود توجهی ندارد. البته تحمل اینها نیز در زندگی زناشویی سنگین و سخت است؛ ولی این مشکلات در سطحی نیستند که عرف و اجتماع به حادّ بودن آنها نظر دهند و یا جامعه آنها را به عنوان فسادهای بین و محکمه پسند تلقی کند.

منبع: کتاب سرّ دلبران (عوامل آرامش بخش و نشاط آفرین در خانواده)، امیرحسین بانکی پور فرد

حس با هم بودن و دوست داشتن یکدیگر را چگونه می توان تقویت کرد؟

بر اساس آیات قرآن، هدف اصلی ازدواج، آرامش زوجین است. مرد و زن به عنوان اعضای اصلی خانواده می توانند این آرامش را به تمام اعضای خانواده بدهند. چنانچه خداوند متعال می فرماید : «هُوَ الَّذِى خَلَقَکُم مِّن نَّفْسٍ وَاحِدَةٍ وَ جَعَلَ مِنهْا زَوْجَهَا لِیَسْکُنَ إِلَیهْا …: او کسی است که برایتان از جنس خودتان همسری آفرید تا به وسیله آنها آرامش بگیرید…» (سوره اعراف / آیه۱۸۹)

کلمه «سَکَنَ» به معنای آرامش و محل آرامش می باشد. کلمه «سکینه» که در قرآن شش بار آمده است به معنای آرامش قلب و اطمینان خاطر است. در آیه ای آن را هدیه خدا به مؤمنین بیان نموده که موجب افزایش ایمان آنها می شود : «هُوَ الَّذِى أَنزَلَ السَّکِینَةَ فىِ قُلُوبِ الْمُؤْمِنِینَ لِیزَدَادُواْ إِیمَانًا مَّعَ إِیمَانهِمْ : او (خدا) کسی است که در دل های مؤمنین آرامش را فرو فرستاد تا ایمانی بر ایمان خود بیفزایند.» سوره فتح / آیه۴)

اگر زوجین همدیگر را نشانه ای از خداوند بدانند که برای آرامش آنها آفریده است و با چشم امانت نسبت به هم بنگرند ـ چنان چه امام علی(ع) می فرماید : زنان نزد شما امانت الهی هستند. پس به آنها زیان نرسانید و آنها را تنها نگذارید. ـ و در کنار این نگرش، اعتقاد به معاد خود را تقویت کنند، یعنی در عین امانت بودن بدانند که ممکن است لحظه دیگر این فرصت عشق ورزی نباشد (چون هیچ کدام از ما نمی دانیم چه زمانی مرگ به سراغ ما می آید) پس با این نگرش سعی می کنیم از لحظه لحظه با هم بودن لذت ببریم و قدر لحظات در کنار هم بودن را بیشتر بدانیم.

امروز گاهی می بینیم که زن و شوهر هر چند یکدیگر را دوست دارند، اما دغدغه ها اجازه نمی دهد که خیلی با هم باشند. متأسفانه در محیط های خارج از خانه گاهی گرفتار مسائلی می شوند که این خلأ عاطفی را پر کنند. چگونه باید با این بحران مواجه شد؟

اگر دغدغه زوجین تقویت ایمان همدیگر باشد و خداوند را همیشه ناظر اعمالشان بدانند در این صورت بر اساس آیات سوره نور3۲و۳۳  مراقب نگاه خود در محیط کار هستند و حیا و عفاف خود را حفظ می کنند. در نتیجه هریک وظیفه زناشویی خود را به نحو احسن انجام می دهند.

مثلاً زن بر اساس روایت: «جهادُ المرأة حُسنُ التَّبعُّل: جهاد زن، نیکو شوهرداری است.» خوب شوهرداری را جهاد خود بداند پس زمانی که همسرش در منزل است تمام تلاش خود را انجام می دهد تا نقش آرامش گری خود را به خوبی ایفا کند یا وقتی مرد به همسرش توجه می کند و دوست داشتنش را ابراز می کند در این صورت شارژ عاطفی بین اعضای خانواده صورت می گیرد.

یکی از راه هایی که مرد می تواند محبت خود را به همسرش نشان دهد این است که در کارهای خانه به همسرش کمک کند. روزی رسول اکرم(ص) وارد خانه فاطمه(س) شدند و دیدند که حضرت علی(ع) و حضرت زهرا(س) با هم عدس پاک می کنند. پیامبر(ص) حضرت علی(ع) را تشویق کردند و فرمودند: «هیچ مردی زنش را در خانه کمک نمی کند مگر آن که خداوند به تعداد موهای بدن او عبادت یک سال، که روزها روزه گرفته و شب ها شب زنده داری کرده باشد ثواب به شوهر می دهد.»

یکی دیگر از راه های توجه مرد به زن این است که به لطافت و ظرافت زن توجه خاصی داشته باشد. چنان چه حضرت علی(ع) در نامه ای به امام حسن(ع) سفارش می فرماید: «لاَ تُمَلِّکِ الْمَرْأَةَ مِنْ أَمْرِهَا مَا جَاوَزَ نَفْسَهَا، فَإِنَّ الْمَرْأَةَ رَیْحَانَةٌ، وَلَیْسَتْ بِقَهْرَمَانَة: به زن، بیش از حد خود و اموری که مربوط به او نیست تحمیل مکن! زیرا زن همچون شاخه گلی است نه خدمتکار.»

بر همین اساس است که حضرت علی(ع) با توجه خاصی که به حضرت زهرا(س) داشتند فرمودند: «سوگند به خدا که هرگز بر او غضب نکردم و او را بر امری اکراه ننمودم تا به جوار رحمت حق پیوست.»

بنابراین بر اساس آیات سوره نور، زن و شوهر سه زمان خاص در شبانه روز می توانند به هم اختصاص دهند «یَأَیُّهَا الَّذِینَ ءَامَنُواْ لِیَسْتَأذِنکُمُ الَّذِینَ مَلَکَتْ أَیْمَانُکمُ‌ وَ الَّذِینَ لَمْ یَبْلُغُواْ الحْلُمَ مِنکمُ‌ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ مِّن قَبْلِ صَلَوةِ الْفَجْرِ وَ حِینَ تَضَعُونَ ثِیَابَکُم مِّنَ الظَّهِیرَةِ وَ مِن بَعْدِ صَلَوةِ الْعِشَاءِ ثَلَاثُ عَوْرَاتٍ لَّکُمْ لَیْسَ عَلَیْکمُ‌ وَ لَا عَلَیْهِمْ جُنَاحٌ بَعْدَهُنَّ طَوَّافُونَ عَلَیْکمُ بَعْضُکُمْ عَلىَ‌ بَعْضٍ کَذَالِکَ یُبَیّنِ اللَّهُ لَکُمُ الاَیَاتِ وَ اللَّهُ عَلِیمٌ حَکِیمٌ‌» (سوره نور ، آیه۵۸).

از این آیات می توان نتیجه گرفت که زوجین اگرچه فرزند داشته باشند باید مانند دوران نامزدی در طول شبانه روز زمان های خاصی را به هم اختصاص دهند تا طلاق عاطفی بین زوجین ایجاد نشود.

آبشار تارم نی ریز 

 مسجد جامع کبیر نی ریز 

چشمه بشر نی ریز